Afgelopen meivakantie hebben wij de invasiestranden van Normandië bezocht. Deze foto heeft mijn echtgenoot van mij gemaakt binnen in het Utah Beach Museum. Ik vind de foto prachtig; het zeelicht op een bewolkte voorjaarsdag, het modern vormgegeven museum met veel beton, glas en hout, het blauwgrijs van het amfibievoertuig en het omringende duinlandschap met roestende kruizen en prikkeldraad. De strijd die hier heeft plaatsgevonden om ons onze vrijheid terug te geven is nauwelijks te bevatten. De combinatie van schoonheid en oorlogsleed raakt mij nog steeds als ik naar de foto kijk. Maar wat was ik toch aan het doen? Lees verder →

Sinds anderhalf jaar ben ik de trotse bezitter van een border met een mixbeplanting waarvan de meerderheid bestaat uit siergrassen. Vanaf half januari word ik onrustig. Wanneer ga ik beginnen aan de grote schoonmaak? Er zijn allerlei argumenten om dit zo lang mogelijk uit te stellen: bij winters weer leveren de skeletten van de planten een prachtig winterbeeld. Afgelopen januari echter, kenmerkte zich vooral door zacht herfstweer met veel regen en storm. Hierdoor lagen mijn verdroogde plantresten voornamelijk plat en moest ik mij enorm beheersen om niet alvast te gaan opruimen. Lees verder →

Ik raak maar niet uitgekeken op en uitgelezen over op de natuur geïnspireerde beplantingen. Duurzaamheid en schoonheid blijken verrassend goed samen te gaan. Het betreft in dit geval plantengemeenschappen die specifiek geschikt zijn voor een te beplanten locatie, dit in tegenstelling tot traditioneel tuinieren waarbij individuele planten worden gekozen en waarvoor de benodigde omstandigheden worden gecreëerd.

Op Wikipedia vond ik een treffende omschrijving van een plantengemeenschap: een karakteristieke groep van planten in een vegetatie met een zich regelmatig herhalende structuur, zowel in hoogte (zoals mos-, kruid-, struik- en boomlagen) en breedte (zoals mozaïekpatronen, zomen) als in de tijd (seizoensaspecten). Een dergelijke groep van planten heeft een bestendigheid en stabiliteit, die niet direct af te leiden is uit die van de afzonderlijke plantensoorten.

Lees verder →

Na een studie bedrijfseconomie en functies in financial control en treasury, loop ik nu het liefst met mijn modderlaarzen door tuinen en kwekerijen op zoek naar die ene plant of plantencombinatie. Gewend aan een wereld met veel structuur, waarbij financiële processen werden beheerst, voelde ik mij aanvankelijk thuis bij de Engelse tuintraditie waarbij letterlijk ‘getuinierd’ dient te worden. De tuinman of tuinvrouw zorgt ervoor dat elke inviduele plant de grondsoort, hoeveelheid water en meststoffen krijgt die het nodig heeft. Daarbij veel knipwerk want uitgebloeide bloemen zijn lelijk en vaak word je beloond met een langere bloeiperiode. Omvallende planten vanwege de grote dubbele bloemvormen? Geen probleem, daarvoor zijn plantensteunen in de markt. Planten niet bestand tegen de vorst? Gewoon even inpakken of uitgraven in de herfst en laten overwinteren in een vorstvrije ruimte. Ziekten en ongedierte? Op naar het tuincentrum voor het juiste chemische bestrijdingsmiddel. Tot slot wordt nog een eindeloos gevecht  geleverd voor een gazon zo groen en glad als een biljartlaken.

Lees verder →

Deze foto’s zijn alweer enige weken genomen, de eerste bloemen die het voorjaar echt inluiden omdat de dager langer worden en de grond opwarmt.

Lees verder →

Sneeuwklokjesborder, De Wartburg Bussum maart 2016

Precies een week geleden berichtte ik over mijn eerste schoonmaak activiteit in de grote border, het bladharken. Op dat moment besloot ik om verschillende redenen de afgestorven vaste planten en siergrassen nog niet af te knippen. Gelukkig!! Net als vandaag scheen gisteren de zon volop na een vrieskoude nacht, dit leverde prachtige plaatjes op.

De Wartburg Bussum 17 januari 2016, foto’s RJvS

Sneeuwklokjesborder, de Wartburg Bussum. Foto KvS

‘Kerstgroen en -decoraties eruit, bloembollen erin!’ is mijn lijfspreuk in elke eerste week van een nieuw jaar. De lente is in aantocht en dat mag gevierd worden met bossen tulpen en narcissen. Ook maak ik vlak voor kerst altijd bakken van potjes hyacinten uit het tuincentrum bedekt met groen mos. Als je deze vervolgens ergens binnen zet, beginnen ze rond 1 januari te bloeien, perfect! De parfum die de hyacintjes door de muffe winterwoonkamer verspreiden is zeer welkom. 

De kerstvakantie breng ik meestal vooral binnen door, lekker tulbanden en oliebollen bakken, kokkerellen en films kijken. Maar als de eerste dag van januari zich aandient ren ik het liefst met bladhark de tuin in. De kortste dag is achter de rug, vanaf nu wordt het alleen maar lichter en groener buiten. Werk aan de winkel dus! Lees verder →

Ik hou van het Nederlandse klimaat vanwege de duidelijke wisseling van de seizoenen. Behalve dat je deze seizoenswisselingen merkt aan het weer, laat de natuur ook duidelijk zien in welk seizoen we zitten. Alles wat er gebeurt heeft een functie gericht op overleven en voortplanten. In de herfst verliezen bomen hun blad teneinde in rust de koude winterperiode door te kunnen komen. Sapstromen in de boom komen tot stilstand en maakt ze minder kwetsbaar voor vorst. Het afvallende blad heeft echter ook nog een heel belangrijke functie: een lekker warme winterdeken voor de planten en dieren op en in de grond.

Maar voordat de bladeren vallen, zijn de bladknoppen voor het voorjaar al gevormd. De groene chlorofyl pigmenten, verantwoordelijk voor de fotosynthese, verdwijnen uit de bladeren. Dit levert ons nog een prachtig goudgeel, oranje, rood herfstspektakel op. Andere planten en diverse grassen sterven in de herfst bovengronds af en geven nog lang een prachtig silhouet. Paddestoelen schieten in allerlei verschijningsvormen uit de grond, ze spelen een onmisbare schakel in de afbraak van organisch materiaal. In ieder geval hoog tijd om erop uit te gaan!

Lees verder →

Ik lees net dat de weerman van de NOS “een week lang heerlijk najaarsweer” voorspelt. De zon zal zich veelvuldig laten zien bij 17°C. Wat een vooruitzicht! Zonlicht in september is het mooiste zonlicht dat er is. Doordat de zon al laag staat ontstaat er een zacht strijklicht, een mystieke wereld waarin alles mooier wordt. Zo ook in mijn eigen tuin, zeker als druppels ochtenddauw op de siergrassen gevangen worden door dit licht. Ik geniet van de najaarstinten van de vaste planten die maar niet lijken te willen stoppen met bloeien. De robuuste bloemstengels van de Acanthus zijn ook uitgebloeid nog architectonisch, zeker in combinatie met de ijle aren van Molinia ‘Transparent’ en Pennisetum ‘Tall Tails’. Lees verder →